Grote Coalitie verlamt Europees Parlement

De reactie van het Europees Parlement op het Werkprogramma voor 2015 van de Europese Commissie was de voorbije weken hét gespreksonderwerp in Europese kringen. Na uitvoerige discussie, commotie en zelfs emotie zou het Parlement stemmen over een resolutie die volgens gefluister in de wandelgangen veel invloed zou hebben op verdere acties van de Commissie Juncker. Dat draaide echter uit op een absolute sisser: door intern geruzie slaagde het Parlement er niet in om een gemeenschappelijke tekst op te stellen die een meerderheid van de Europarlementsleden ook zou kunnen steunen. “Het Europees Parlement mist zo niet alleen een afspraak met de toekomst, maar schiet ook in eigen voet”, vindt de Europese N-VA-delegatie.

In het Werkprogramma staat hoe de Europese Commissie de beleidsprioriteiten van haar voorzitter, Jean-Claude Juncker, gaat uitvoeren. Ook bevat het een overzicht van de plannen voor de volgende jaren ten behoeve van andere EU-instellingen en belanghebbenden. Toen de christendemocratische EVP (Europese Volkspartij) en de ECR (Europese Conservatieven en Hervormers, waartoe ook de N-VA behoort) een gezamenlijke resolutie over het Werkprogramma neerlegden, zag het ernaar uit dat de Grote Coalitie van christen- en sociaaldemocraten en liberalen zou worden doorbroken. Toen de socialisten daarop de druk opvoerden, trok de EVP echter snel haar staart in. De christendemocraten verzaken daarmee aan het verdedigen van hun eigen principes, en blijven met lege handen achter. Er komt immers niets in de plaats: ook de leden van de Grote Coalitie slaagden er niet in een compromis te smeden. Het gevolg is dat het Europees Parlement apart stemde over de door de zeven fracties ingediende teksten en dat geen enkele tekst een meerderheid haalde.

Afgang
N-VA-Europarlementslid Anneleen Van Bossuyt spreekt van een echte afgang voor het Parlement: “Sinds het aantreden van de Commissie Juncker, loopt een groot deel van het Europees Parlement stevig in de pas van de zogeheten Grote Coalitie. Nochtans bestaat in dat Parlement geen meerderheid versus oppositie per legislatuur, zoals in de nationale en regionale parlementen, maar kan je dossier per dossier nieuwe coalities aangaan. Het vormen van een Grote Coalitie komt nu als een boemerang terug in het gezicht van de architecten ervan.”

Mark Demesmaeker, N-VA-fractievoorzitter in het Europees Parlement, heeft het over “een betreurenswaardige klucht. Om de macht te verdelen, werd een artificiële coalitie gecreëerd waarvan de partners elkaar willens nillens de hand boven het hoofd houden, ook al zijn de interne meningsverschillen vaak erg groot. Die nefaste evolutie werd al duidelijk tijdens de hoorzittingen van de kandidaat-commissarissen en gijzelt nu het Parlement. Het Parlement blokkeert zichzelf. Hoog tijd dat men ook in Europa meer denkt, durft en doet.”